ข้อมูลทั่วไป - เส้นผ่าศูนย์กลาง 3,476 กิโลเมตร - มวล (โลก = 1) 0.0123 เท่าของโลก - ความหนาแน่นเฉลี่ย 3,340 กิโลกรัม/ลูกบาศก์เมตร - คาบการหมุนรอบตัวเอง 27 วัน 7 ชั่วโมง 43 นาที 12 วินาที - คาบโคจรรอบโลกเทียบกับดวงอาทิตย์ 29.5 วัน - ระยะห่างจากโลกเฉลี่ย 384,400 กิโลเมตร - อุณหภูมิด้านกลางวัน 130 องศา เซลเซียส - อุณหภูมิด้านกลางคืน -170 องศา เซลเซียส | |
ดวงจันทร์ เป็นบริวารดวงเดียวของโลก ที่อยู่ใกล้โลกที่สุด และเป็นดินแดนนอกโลกแห่งเดียว ที่มนุษย์เดินทางไปสำรวจมาแล้ว มีความสว่างรองจากดวงอาทิตย์ แรงโน้มถ่วงต่ำราว 1 ใน 6 ของแรงโน้มถ่วงของโลก ซึ่งต่ำเกินกว่าจะรักษาบรรยากาศไว้ได้
| |
| โครงสร้างดวงจันทร์ คาดว่าแกนในของดวงจันทร์คงมีขนาดเล็ก รัศมีราว 340 กิโลเมตร ห่อหุ้มด้วยชั้นหิน ผิวเปลือกทางด้านหันหา โลกหนาราว 60 กิโลเมตร แต่ด้านตรงข้ามหนามากกว่านั้น |  |
| พื้นผิวดวงจันทร์มีลักษณะสำคัญ 2 แบบ คือพื้นที่สูง ขรุขระ อายุเก่าแก่ กับพื้นที่ต่ำค่อนข้าง ราบเรียบ อายุน้อย ที่เรียกกันต่อมาว่า ทะเล (maria) ทั้ง ๆ ที่บนดวงจันทร์ไม่มีทะเลอยู่จริง เข้าใจว่าเดิมคงเป็นหลุมขนาดใหญ่ที่ลาวาไหลท่วมในภายหลัง พื้นผิวส่วนใหญ่ปกคลุมด้วย ผงฝุ่นละเอียด และซากหินที่เกิดจากอุกกาบาตพุ่งชน แต่ที่น่าแปลกคือเหตุใดจึงมีพื้นที่ "ทะเล" อยู่แต่ทางด้านที่หันหาโลก |
| หลุมอุกกาบาตบนดวงจันทร์ด้าน ที่หันหาโลกมีชื่อเรียกตามชื่อของ นักวิทยาศาสตร์ผู้มีชื่อเสียงในอดีต กาล เช่น หลุมไทโค หลุมโคเปอร์นิคัส หลุมพโทเลมี เป็นต้น |  หลุมเครเตอร์ใหญ่ทางฟากโน้น ของดวงจันทร์ (ภาพถ่ายจากยาน อะพอลโล 11 พ.ศ.2512 ) |  หลุมโคเปอร์นิคัส อยู่ทางเหนือของดวงจันทร์ ฟากหันหาโลก |
| ส่วนหลุมอุกกาบาตทางอีกฟากหนึ่ง มักได้ชื่อตามผู้คนหรือสิ่งสำคัญในยุคใหม่ เช่น หลุมกาการิน หลุมอะพอลโล ชื่อส่วนใหญ่เป็นภาษารัสเซีย เนื่องจากยานลูนา 3 ของสหภาพโซเวียตรัสเซีย ถ่ายภาพดวงจันทร์อีกฟากหนึ่งได้เป็นครั้งแรก ในปี พ.ศ. 2502 พบหลุมอุกกาบาตใหญ่มากอยู่ฟากโน้นของดวงจันทร์ ขนาดหลุมกว้างราว 2,250 กิโลเมตร ลึก 12 กิโลเมตร เป็นหลุมอุกกาบาตใหญ่สุดในระบบสุริยะ สาเหตุที่ดวงจันทร์มีพื้นผิวขรุขระเต็มไปด้วยหลุมบ่อมากมาย เนื่องจากดวงจันทร์ไม่มี สนามแม่เหล็กและบรรยากาศปกป้องลมสุริยะจากดวงอาทิตย์จึงพัดกระหน่ำทำลายพื้นผิว ดวงจันทร์ตลอดอายุ 4,000 ล้านปี ได้โดยตรง |
| กำเนิดดวงจันทร์ มีสมมติฐานเกี่ยวกับกำเนิดดวงจันทร์หลายอย่าง คือ - โลกกับดวงจันทร์เกิดขึ้นมาพร้อม ๆ กันจากกลุ่มก้อนก๊าซ ขนาดมหึมาของเนบิวลาต้นกำเนิดของระบบสุริยะ - ดวงจันทร์แตกตัวออกจากโลก ขณะที่โลกเริ่มก่อกำเนิดเป็นรูปเป็นร่างขึ้นนั้น โลกมีการหมุนรอบตัวเองอย่างรวดเร็ว ทำให้มวลสารบางส่วนหลุดออกมากลายเป็นดวงจันทร์ - โลกดึงดูดจับดวงจันทร์เป็นบริวาร ดวงจันทร์เกิดขึ้นอยู่แล้วในระบบสุริยะ ต่อมาโคจรเข้าใกล้โลก และถูกโลกดูดจับไว้เป็นบริวารในภายหลัง - โลกถูกวัตถุขนาดใหญ่พุ่งชน ทำให้มวลสารบางส่วนของโลกหลุดกระจายออก และรวมตัวกันเกิดเป็นดวงจันทร์ในภายหลัง |  |
ของ นายอดิศักดิ์ มหาวรรณ
โรงเรียน ดาราวิทยาลัย เชียงใหม่ ฟิสิกส์ราชมงคลขอขอบคุณครับ
โรงเรียน ดาราวิทยาลัย เชียงใหม่ ฟิสิกส์ราชมงคลขอขอบคุณครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น